„Baśnie” to zbiór najbardziej znanych utworów napisanych przez Hansa Christiana Andersena. Kolejne zbiory baśni ukazywały się w Kopenhadze w 1835, 1836 oraz w 1836. Baśnie Andersena zostały przetłumaczone na ponad 80 języków i są znane na całym świecie. Najbardziej znane z baśni Andersena to „Nowe szaty cesarza”, „Brzydkie kaczątko”, „Calineczka”, „Dziewczynka z zapałkami” oraz „Mała syrenka”. Na postawie bajek powstało wiele filmów animowanych, spektakli teatralnych, operowych oraz słuchowisk radiowych. 

Streszczenie wybranych Baśni Andersena

W tym wpisie znajdziesz streszczenie baśni Andersena – zarówno tych najbardziej znanych, jak „Brzydkie kaczątko”, „Dziewczynka z zapałkami”, Księżniczka na ziarnku grochu” czy „Mała Syrenka”, jak i mniej popularnych, ale równie pięknych historii. Przybliżymy ich treść, znaczenie i przesłanie, by pomóc Ci lepiej zrozumieć symbolikę i głębię tych niezwykłych utworów.

Baśnie Andersena to coś więcej niż proste opowieści o cudach – to pełne emocji metafory ludzkiego losu, w których każdy może odnaleźć cząstkę siebie. Zapraszamy do lektury i odkrywania magii klasycznych historii, które nigdy nie tracą swojej mocy.

„Brzydkie kaczątko” streszczenie

Jest to historia pisklęcia, z którego wszyscy się śmiali, ponieważ wyglądał nieco inaczej i był brzydszy niż rodzeństwo. Przyszedł na świat na wiejskim podwórzu wśród kaczątek, ale wyróżniał się wyglądem – był większy, niezdarny i szary, przez co spotykał się z odrzuceniem i szykanami ze strony innych zwierząt, a nawet własnej matki. Wyśmiewane i prześladowane kaczątko postanowiło opuścić rodzinne miejsce i udać się w świat. Wędrując samotnie, spotykało różnych ludzi i zwierzęta, lecz nigdzie nie był zaakceptowany. Kaczątko przetrwało mroźną zimę, cierpiąc głód, chłód i samotność. Wiosną zobaczyło łabędzie i zapragnęło być jednym z nich. Gdy podeszło do jeziora, by do nich dołączyć, zobaczyło swoje odbicie w wodzie i z zaskoczeniem odkryło, że samo przemieniło się we wspaniałego łabędzia. Wreszcie zostało zaakceptowane i podziwiane przez innych. Okazało się, że przez cały czas nie było kaczątkiem, lecz łabędziem, który urodził się w nieodpowiednim miejscu. Baśń ta uczy, że że odmienność nie jest wadą, a prawdziwe piękno i tożsamość mogą objawić się dopiero z czasem.

„Nowe szaty cesarza” streszczenie

Baśń opowiada o cesarzu, który źle rządził krajem, gdyż myślał jedynie o swoim ubiorze. Władca pragnął mieć najpiękniejszy strój na świecie. Do królestwa zawitali oszuści, którzy twierdzili, że potrafią uszyć najcudowniejsze szaty, których jednak osoba niegodna nie jest w stanie  ich dostrzec. Cesarz zamówił więc te drogie szaty a oszuści udawali, że pracują, nikt jednak nie mógł sprawdzić tego, gdyż szaty były niewidzialne dla zwykłego człowieka. W końcu cesarz ubrał owe szaty i ruszył w pochodzie przez miasto. Wszyscy mieszkańcy zachwycali się ubiorem cesarza, dopiero dziecko zawołało, że cesarz jest nagi. Cesarz wtedy zauważył, że padł ofiarą oszustów, jednak pomaszerował ze swoim orszakiem dalej. Morał z tej bajki jest taki,  że nie należy bać się mówić prawdy. Wszyscy w opowieści widzą, że cesarz jest nagi, ale boją się to przyznać z obawy przed ośmieszeniem lub utratą pozycji. Dopiero dziecięca szczerość obnaża fałsz i ośmiesza cesarza.

Streszczenie baśni „Dziewczynka z zapałkami”

Historia ta opowiada o małej dziewczynce, która wędrowała zziębnięta i bosa przez miasto, próbując sprzedać zapałki. Nikt jednak nie zwracał na nią uwagi. Zrezygnowana usiadła pod murem i zaczęła zapalać zapałki, by choć trochę się ogrzać. Przy zapalaniu konkretnych zaczęła marzyć o suto zastawionym stole, choince i spadającej gwieździe. Na końcu dziewczynce ukazuje się jej babcia, by zabrać dziewczynkę ze sobą do nieba. Dziewczynka umiera i nie czuje już chłodu i głodu.

„Mała syrenka” streszczenie

 Król mórz miał sześć córek, które miały zamiast nóg rybie ogony. Każda z córek na 15 urodziny mogła wynurzyć się z morza, zobaczyć statki oraz miasta, a następnie odpowiedzieć innym o tamtym świecie. W końcu najmłodsza i najpiękniejsza z córek też mogła się wynurzyć. Na powierzchni morza zobaczyła statek z pięknym księciem na pokładzie. Podczas burzy okręt księcia zatonął i syrenka wyciągnęła go na brzeg i tam zostawiła. Od tego dnia była jednak smutna, tęskniła za księciem i bardzo chciała być człowiekiem. W końcu czarownica obiecała jej, że zmieni jej ogon  w zamian za jej piękny głos. Niema, ale o własnych nogach ruszyła do zamku księcia. Książę traktował jednak syrenkę jedynie jak przyjaciółkę i wziął ją na swój ślub. Nieszczęśliwa syrenka dostała szansę powrotu do wodnego królestwa, jeśli zabije księcia. Jednak syrenka nie zgodziła się na to i zrozpaczona skoczyła do morza. Tam jednak pochwyciły ją córy powietrza i zamieszkała w niebie wraz z nimi.

Streszczenie baśni „Księżniczka na ziarnku grochu”

Pewien książę poszukiwał prawdziwej księżniczki, z którą mógłby się ożenić. Pewnego dnia do drzwi księcia przyszła księżniczka, matka księcia stwierdziła, że może udowodnić czy jest to prawdziwa księżniczka. Księżniczka spała na dwudziestu materacach i dwudziestu pierzynach, pod którymi było ziarnko grochu. Następnego dnia księżniczka skarżyła się, że przez całą noc nie mogła zmrużyć oczu, gdyż ciągle coś ją uwierała. Królowa stwierdziła więc, że jest to prawdziwa księżniczka i książę może pojąć ją za żonę.

Świniopas streszczenie

Baśń Hansa Christiana Andersena „Świniopas” opowiada o dumnej księżniczce, która nie potrafiła docenić prawdziwej miłości. Pewien młody książę zakochał się w pięknej księżniczce i chciał się z nią ożenić. Aby zdobyć jej serce, wysłał jej wspaniałe dary: cudowną różę, która pachniała piękniej niż wszystkie inne, i słowika, który śpiewał jak żywy. Jednak księżniczka była próżna i wyniosła, nie była zachwycona tymi podarkami. Stwierdziła, że to rzeczy zbyt „zwyczajne” i że nie zamierza poślubić księcia, który posyła jej takie „błahostki”. Zamiast tego posłała mu odpowiedź pełną pogardy.

Książę, zraniony jej zachowaniem, postanowił dać księżniczce nauczkę. Przebrał się za biednego świniopasa i zatrudnił na jej dworze, by opiekować się trzodą. Wkrótce stworzył niezwykły muzyczny garnuszek, który po ustawieniu pod wiatrem grał piękne melodie. Księżniczka, zafascynowana zabawką, bardzo chciała ją mieć. Świniopas zgodził się ją sprzedać, ale postawił dziwny warunek: chciał w zamian dziesięć pocałunków od księżniczki. Choć początkowo się oburzyła, ciekawość i chęć posiadania garnka zwyciężyły – księżniczka zgodziła się i dała mu dziesięć pocałunków. Dworzanie, którzy to zobaczyli, byli oburzeni i opowiedzieli wszystko królowi.

Wtedy świniopas stworzył kolejną zabawkę – kołatkę, która grała melodie świata do tańca. Księżniczka chciała ją mieć jeszcze bardziej i zażądała jej od świniopasa. Tym razem zażądał stu pocałunków. Kiedy zaczęła spełniać jego warunek, król sam ich przyłapał. Rozgniewany król, że jego córka całuje świniopasa, wyrzucił ją z pałacu – zarówno ją, jak i jej „ukochanego”. Wtedy młody mężczyzna zdjął przebranie, ujawnił, że jest księciem, i z pogardą powiedział, że nie chciałby żony, która nie potrafi docenić prawdziwych darów, ale bez wstydu całuje świniopasa dla błyskotek. Następnie odszedł, zostawiając księżniczkę samą, płaczącą przed pałacem.

Baśń „Świniopas” pokazuje, że prawdziwe uczucia i wartości nie mają nic wspólnego z bogactwem ani próżnością. Księżniczka, która nie potrafiła rozpoznać szczerego gestu miłości w prostych darach, została ukarana własną pychą i próżnością. Andersen przestrzega przed powierzchownością i pokazuje, że duma i chciwość mogą prowadzić do utraty tego, co najcenniejsze – miłości i szacunku.