Podstawowy podział literatury to ten na epikę, lirykę i dramat. Choć dzieła literackie można dalej dzielić i umieszczać w najróżniejszych kategoriach, to ta klasyfikacja pozostaje najważniejszą i najbardziej podstawową.
.. muszą posiadać przede wszystkim zapis prozą. Ta techniczna sprawa jest tą, dzięki czemu możemy od razu stwierdzić, że daną książkę można zaliczyć do epiki. W epice występuje również narrator, może on być w różnej osobie i liczbie. Zdarza się że jest on jednym z bohaterów książki bądź świadkiem wydarzeń, może on być także wszystkowiedzący, dzięki czemu autor przed czytelnikami nie ma tajemnic. Świat przedstawiony w epice jest kolejną, niezbędną cechą. W książkach może być on misternie skonstruowany, narrator może również zostawiać wiele niedomówień, dzięki czemu czytelnicy mają pole dla swojej wyobraźni. Epika będzie miała również fabułę, a w niej najczęściej układ przyczynowo skutkowy.
Na co można natknąć się w takich książkach
Epika wypracowała sobie najróżniejsze gatunki, które urozmaicają cechy tej literatury. Najczęściej spotykanym i najchętniej czytanym gatunkiem epiki jest powieść. Jest on zazwyczaj obszerna, wielowątkowa oraz posiadająca fabułę. Tematyka może być najróżniejsza, przykładami książek określanych jako powieść to np. „Paragraf 22” Josepha Hellera, „Konopielka” Edwarda Redlińskiego. Z kolej nowela jest utworem krótkim, jednowątkowym. Epos jest z kolei rozbudowanym utworem wierszowanym, co oddala go od epiki a nieco zbliża do liryki. Najsłynniejsze dzieła literackie tego rodzaju literatury to „Iliada” Homera czy „Pan Tadeusz” Mickiewicza. Baśnie i legendy również zaliczają się do epiki. Książki te jednak umieszczają postaci fantastyczne, fikcyjne, historyczne i rzeczywiste w swojej fabule. W literaturze takiej można również napotkać na satyrę, anegdotę, które są zazwyczaj krótszymi dziełami literackimi. Pamiętniki to równie ważny dział literatury, który doczekał się wielu wybitnych dzieł literackich jak np. „Dziennik Anne Frank” czy „The Second World War” Winstona Churchilla.