„Jak Wojtek został Strażakiem” została napisana przez Czesława Janczarskiego, polskiego poetę, który publikował w „Płomyczku”, „Świerszczyku” i „Misiu”. Opowiadanie powstało w 1950 roku.
Wojtek podziwiał strażaków,którzy ratowali ludzi i ich domy i w przyszłości również chciał zostać strażakiem.
Zgłosił się do komendanta Bonifacego i zgłosił chęć bycia strażakiem, ten jednak odmówił mu, gdyż powiedział że Wojtek jest za mały, by zostać strażakiem.
Chłopiec odszedł zasmucony od komendanta.
Pewnego dnia w dom w miasteczku uderzył piorun. Dach był zrobiony ze słomy, więc ogień szybko się rozprzestrzeniał.
Wojtek usłyszał płacz małego Henia z domu, pobiegł więc do płonącego budynku, wskoczył przez okno i wyniósł dziecko z domu.
Następnie przekazał je rodzicom i pobiegł zgłosić pożar do remizy.
Strażacy przyjechali i ugasili pożar.
Kiedy pożar został ugaszony, wszyscy dziękowali Wojtkowi za jego bohaterską postawę. Komendant wręczył Wojtkowi srebrny kask i i tytuł strażaka, od tej pory Wojtek mógł pomagać ludziom jako pełnoprawny strażak.