Gabriel García Márquez jest kolumbijskim pisarzem, który zasłynął przede wszystkim powieścią „Sto lat samotności”. Choć jego inne książki nie ustępują polotowi języka i jakości literatury, to właśnie to dzieło literackie zyskała sobie niezwykłą sławę. „Sto lat samotności” zapoczątkowało modę na literaturę nazywaną realizmem magicznym. Popularność tej książki sprawiła, że realizm magiczny został skojarzony z  literaturą iberoamerykańską. Jednak w literaturze współczesnej znane są książki z niemal wszystkich kontynentów, które inspirowały się tym dziełem literackim.

Prekursor w literaturze realizmu magicznego

Można powiedzieć, że „Sto lat samotności” zapoczątkowała nowy nurt w literaturze współczesnej. Charakterystyczne cechy tej książki stały się wyznacznikami stylu nazywanym realizmem magicznym. Gabriel García Márquez stworzył książkę, w której magiczne i fantastyczne elementy wtapiają się w codzienność. Oprócz tego narrator w tej książce jest trzecioosobowy i zdystansowany do przedstawianego świata. To dzieło literackie charakteryzuje się również dynamizmem narracji i ogromną ilością poruszanych wątków.

Książka o rodzinie Buendiów

Fabuła książki przedstawia kilka pokoleń w rodzinie Buendiów, którzy zamieszkują kolumbijską wioskę Macondo. Mieszkańcy osady żyją w dość spokojnej rzeczywistości, przerywanej pojawianiem się dziwnych, niezwykłych, czasem też okrutnych zdarzeń z zewnętrznego świata. Rodzina Buendiów w trakcie swoich pokoleń miała do czynienia z pojawianiem się nowych wynalazków, przywożonych głównie przez Cyganów, wojnie domowej i zakładaniu plantacji bananów w pobliżu. W tym czasie wiele magicznych i niezwykłych rzeczy wydarzy się w Macondo. Książka szybko wciąga w wir wydarzeń i niesamowitych historii. Każdy kto zetknął się z tym dziełem literackim, doceni mistrzowski opis rzeczywistości i łatwość wplatania magicznych elementów w opis życia członków rodziny Buendiów.