Koniec epoki literackiej związanej z realizmem i naturalizmem szybko ustąpił nowej epoce, która przedstawiała sobą zupełnie nowe idee. Modernizm był jedną z epok literackich, które były ściśle powiązane z innymi dziedzinami sztuki. Literatura nowej epoki literackiej miała być nowatorska, oryginalna, mieć odniesienie do przemian cywilizacyjnych.
Literatura światowa
Ta epoka literacka była wypełniona wybitnymi postaciami, które weszły do kanonu literatury światowej. W tym okresie swoje książki tworzyli Marcel Proust, Thomas Mann, James Joyce, Virginia Woolf czy Franz Kafka. Literatura zyskała wiele ważnych dzieł literackich, które odcisnęły swoje piętno na tej i kolejnych epokach literackich. Od tego momentu literatura miała być egalitarna. Książki z tego okresu nie bez powodu zostały nazwane awangardą, gdyż podchodziły do samego tworzenia literatury w zupełnie inny sposób.
Myśl teoretyczna literatury
Twórca dzieła literackiego od tego momentu był nie tylko artystą, ale również teoretykiem literatury. W ówczesnej literaturze powszechne stały się programy i manifesty, które miały opisywać, komentować i mieć zastosowanie w poszczególnych dziełach literackich. Manifesty wyrażały pewne credo artystów, którego postulaty zostały zawarte w dziełach literackich. Jednym z najsłynniejszych manifestów był „Manifest techniczny literatury futurystycznej” stworzony przez grupę włoskich futurystów z F. Marinettim na czele. Manifest ten odcisnął także piętno na polskiej literaturze tamtej epoki literackiej, jak i literaturze współczesnej.
