Jeśli myślisz, że Szekspir to tylko poważne monologi, trup na trupie i smutne zakończenia – „Sen nocy letniej” udowodni Ci, jak bardzo się mylisz. Ten dramat to szekspirowska niezła komedia omyłek – z wróżkami, eliksirami miłości, pomyłkami, zakochanymi, którzy nie wiedzą, w kim są zakochani (i dlaczego).

Sen nocy letniej streszczenie krótkie

Zacznijmy od fabuły – która wygląda jak plan wesela połączony z loterią DNA. W Atenach książę Tezeusz szykuje się do ślubu z Hipolitą. Na jego dworze pojawiają się młodzi kochankowie: Hermia kocha Lizandra, ale ojciec każe jej poślubić Demetriusza, który z kolei kiedyś kochał Helenę, ale teraz już nie. A Helena? Ona desperacko kocha Demetriusza i gotowa jest za nim biegać po lesie jak piesek na smyczy.

Wszyscy więc, jak to bywa w klasycznej tragedii… idą do lasu. Ale to nie byle las! To magiczna kraina elfów i wróżek gdzie sprawują rządy Oberon i Tytania. Jest to królewska para, która właśnie przechodzi przez coś na kształt małżeńskiej terapii (czytaj: kłóci się o dziecko). Oberon postanawia „pomóc” ludziom i swojej królowej – i każe elfowi Pukowi użyć magicznego soku, który sprawia, że ofiara zakochuje się w pierwszej istocie, jaką zobaczy po przebudzeniu.

Oczywiście Puk robi wszystko nie tak, jak trzeba. Demetriusz zakochuje się w Helenie (w końcu!), ale Lizander – też! Hermia jest wściekła, Helena myśli, że wszyscy się z niej śmieją, a Tytania… zakochuje się w rzemieślniku, któremu Puk przyprawił oślą głowę. Miłość, magia i ośle uszy, czyli dowód na to, że nawet osiołka można pokochać.

Na koniec wszystko się wyjaśnia: eliksiry przestają działać, pary odnajdują swoje połówki, a wesele Tezeusza zamienia się w wielką imprezę z występem teatralnym, który jest tak zły, że aż dobry.

„Sen nocy letniej” to zabawna opowieść o tym, że miłość jest chaotyczna, ślepa, czasem kompletnie absurdalna – ale warto ją przeżyć, nawet jeśli po drodze zaliczysz kilka pomyłek (lub osła). To Szekspir w wersji rozrywkowej – z humorem, magią i przymrużeniem oka.

Sen nocy letniej – najważniejsze informacje o lekturze

W utworze pojawiają się takie istoty fantastyczne jak elfy i duchy oraz ludzie. Sztuka nawiązuje do angielskiego folkloru i średniowiecznych legend, mimo że akcja utworu dzieje się w antycznych Atenach.

„Sen nocy letniej”  to jedno z najpopularniejszych dzieł Wiliama Szekspira, wielokrotnie wystawiane na deskach teatru, a także zekranizowane m.in. przez Woody’ego Allena. Komedia ta wielokrotnie była inspiracją dla artystów tworzących w różnych dziedzinach — malarstwie, balecie, teatrze oraz filmie.

Są dwie genezy utworu, pierwsza z nich twierdzi że utwór został stworzony dla królowej Elżbiety I, natomiast według innej teorii „Sen nocy letniej” został napisany specjalnie na ślub nieznanej, bogatej pary.

Bohaterowie Sen nocy letniej

• Tezeusz – książę Aten- Rozsądny, spokojny, autorytatywny, Symbol porządku i prawa, Przygotowuje się do ślubu z Hipolitą
• Hipolita – królowa Amazonek, narzeczona Tezeusza, Dumna, poważna, szlachetna, Wcielenie godności i siły kobiecej, Ma dość dystansu do szaleństw zakochanych
• Hermia – Zakochana w Lizandrze, Uparcie broni swojej miłości, mimo zakazów ojca, Odważna, zdecydowana, czasem impulsywna
• Lizander – Kocha Hermię (ale chwilowo też Helenę – przez magię), Romantyk, wierny, lecz chwilowo… łatwo daje się manipulować, nieco naiwny, ale szlachetny
• Demetriusz – Początkowo zakochany w Hermii, potem w Helenie, Zmienny, zazdrosny, ale ostatecznie uczciwy, Reprezentuje typ „kocham tę, którą powinienem”
• Helena – Beznadziejnie zakochana w Demetriuszu, Niska samoocena, ale wielkie serce, Gotowa na wszystko, by odzyskać ukochanego – nawet na upokorzenie
• Oberon – król elfów, Władczy, zazdrosny, ale też opiekuńczy, Lubi mieć kontrolę nad sytuacją, Posługuje się magią, by „naprawiać” miłość
• Tytania – królowa wróżek, Dumnie niezależna, silna, wrażliwa, Wchodzi w spór z Oberonem, ale też pada ofiarą jego zaklęcia, Przeżywa najbardziej absurdalny romans… z osłem
• Puk (Robin Goodfellow) – Figlarny duszek, sługa Oberona, Psotnik, żartowniś, mistrz zamieszania, Jego pomyłki napędzają całą akcję, Sympatyczny i pełen uroku chaosu
• Spodki (Rzemieślnicy) – Prości, zabawni mieszkańcy Aten przygotowujący sztukę na wesele Tezeusza. Ich liderzy to:
• Pyrmus (Spodek) – aktor amator, który bardzo chce błyszczeć
• Rufus, Gwoździarz, Strączek, Dzwonek – pomocnicy