Adam Ważyk był polskim poetą pochodzenia żydowskiego, żyjącego w latach 1905-1982. On sam, jak i jego twórczość była zaangażowana politycznie. W 1964 podpisał się pod Listem 34, w którym sprzeciwił się łamaniu wolności słowa w PRL. Angażował się również, kiedy usunięto inscenizację „Dziadów” w 1968 oraz jako jeden z pierwszych podjął rozrachunek z epoką stalinizmu w Polsce.
Opracowanie wybranych utworów Adama Ważyka
Rzeka
Poemat dla dorosłych
Wiersz powstał w 1955 roku i jest atakiem na socjalistyczny mit budowy Nowej Huty. Podmiot liryczny opowiada o nowo zbudowanym mieście, które pozbawione jest pamięci oraz tradycji. Obserwuje też budowniczych Nowej Huty, którzy nie są bohaterami wznoszącymi budynki ku chwale ojczyzny, ale wiejską zbieraniną ludzi pozbawionych zasad moralnych i manier. Autor opisuje ich niechlujny wygląd oraz zachowanie, które łączy w sobie religijność przy jednoczesnym pijaństwie i rozpuście. Dla poety robotnicy są niczym lud koczowniczy, który przybywa do miasta w celu poszukiwania lepszego życia. Poeta w tym utworze demaskuje świetlany mit budowy Nowej Huty. Według niego na tym wielkim placu budowy bardziej widać wypadki, anonimową śmierć robotników przy pracy i dramat setek rodzin. W utworze poeta wykorzystał nowomowę w celu jej sparodiowania. Autor używa w sposób ironiczny takich wyrażeń jak sabotażysta, spekulant czy nowe Eldorado. Wiersz ten jest rozrachunkiem z socjalizmem i jego mitami – poeta obnaża kłamstwa, fałszowanie rzeczywistości i manipulowanie ludzi przez władzę.