Witajcie na stronie streszczenia-lektur- blogu o książkach i lekturach!

Streszczenie lektury „Kamienie na szaniec” A. Kamińskiego

Aleksander Kamiński był pedagogiem i wychowawcą, które całe życie poświęcił harcerstwu. Przede wszystkim był związany z Szarymi Szeregami, których członkowie stali się bohaterami jego książki „Kamienie na szaniec”. Pierwsze wydanie książki ukazało się w lipcu 1943 przez wydawnictwo KOPR, a następnie przez Tajne Wojskowe Zakłady Wydawnicze. Głównymi bohaterami książki są młodzi chłopcy z 23. warszawskiej Drużyny Harcerskiej „Pomarańczarnia” (w książce jest pod nazwą „Buki”): Maciej Aleksy Dawidowski „Alek”, Tadeusz Zawadzki „Zośka” i Jan Bytnar „Rudy”.

„Kamienie na szaniec” opowiadają o autentycznych wydarzeniach, w których autor również brał udział. Kamiński był twórcą i komendantem organizacji Małego Sabotażu „Wawer”. Śmierć Alka i Rudego bezpośrednio przyczyniła się do napisania książki „Kamienie na szaniec”. W czasie wojny książka została wydana w Polsce oraz w Anglii. Po wojnie dopiero w 1958 roku wznowiono wydawanie książki. Książka jest dokumentem spisanym w formie powieści, nie ma znamion fikcji, wszystkie opisywane wydarzenia miały rzeczywiście miejsce. Autor oddał również charakter bohaterów powieści, którzy wykazali się ogromną odwagą, bohaterstwem i patriotyzmem. Dzięki temu powstał utwór oddający życie ówczesnego pokolenia.

Streszczenie lektury „Kamienie na szaniec”

1. Oddział harcerstwa „Buki”, w której działali Alek, Rudy i Zośka, był dobrze znana w warszawskich dzielnicach. Ich harcmistrzem był Leszek Domański „Zeus”, który był nauczycielem geografii. W 1939 chłopcy przystąpili do egzaminu maturalnego i wybrali się na wycieczkę w Beskidy Śląskie. Rozmawiali oni o widmie wojny, ale nie wierzyli, że Hitler będzie chciał zaatakować Polskę, Anglię i Francję.

2. Jednak we wrześniu rozpoczęła się wojna i 6 września sytuacja już była dramatyczna. Drużyna „Buków” zorganizowała pomoc dla rannych ze zbombardowanego pociągu. Obserwowali też oni skutki wojny, przez które ludzie pozbawiani byli domów i zmuszani do ucieczki. Kiedy drużyna dowiedziała się, że wojska sowieckie wkroczyły na teren Polski, Zeus postanowił z harcerzami wrócić do Warszawy.

3. W Warszawie znaleźli się na połowie października. Ojciec Alka został aresztowany przez gestapo, w czerwcu 1940 dowiedział się, że ojca rozstrzelano w lesie w Palmirach. Zośka na zebranie przyniósł tajne pismo „Polska Ludowa” wydawane przez PLAN. Chłopcy postanowili przyłączyć się do tej organizacji. Zostali oni przydzieleni do propagandy ulicznej i mieli zajmować się zalepianiem plakatów o utworzeniu Generalnej Guberni. Ich kolejnym zadaniem było wrzucanie gazu powodującego wymioty do luksusowych restauracji i dancingów, w których bawili się Niemcy. Pod koniec grudnia 1939 część członków PLAN została aresztowana i chłopcy opuścili organizację.

4. W czasie kolejnych miesięcy harcerze zajmowali się kolportażem prasy podziemnej i chcieli nawiązać kontakt z Służbą Zwycięstwu Polski. Chłopcy zmuszeni też byli zarabiać pieniądze, Rudy zaczął udzielać korepetycji, Alek pracował jako rikszarz a latem zatrudnił się jako drwal w jednej z podwarszawskich miejscowości, natomiast Zośka zaczął produkować marmoladę w domu.

5. Mimo pracy chłopcy wznowili spotkania drużyny, organizując komplety i prowadząc cykl dyskusji historyczno-światopoglądowych. W marcu 1941 nawiązali kontakt z organizacją podziemną Wawer i brali udział w akcjach Małego Sabotażu. Dowiedzieli się również, że Zeus zaginął podczas wyprawy do Wilna.

6. W akcjach sabotażu m.in. rozbijali szyby warszawskich fotografów, którzy wieszali fotografie niemieckich żołnierzy, pisali na murach slogan „Tylko świnie siedzą w kinie”, by zniechęcić do oglądania niemieckich filmów propagandowych czy zrywali niemieckie flagi.

7. Z okazji Święta Trzeciego Maja chłopcy zamierzali zorganizować manifestację narodową, wieszali biało-czerwone chorągiewki. Podobnie 11 listopada, przeprowadzili akcję pisania na murach i chodnikach napisu „Polska zwycięży!”.

8. W czerwcu 1942 roku Rudy ukończył Szkołę Wawelberga z wyróżnieniem. Podczas zrywania niemieckich plakatów, aresztowano Jacka Trębeckiego, którego wywieziono do Oświęcimia. Koledzy próbowali bezskutecznie wydostać Jacka.

9. Podczas jednej z akcji zrywania flag, od roweru Irki odpadła tablica identyfikacyjna. Dziewczyna została aresztowana i spędziła kilka miesięcy w więzieniu na Pawiaku. W kolejnej akcji Wawru Alek odkręcił niemiecka płytę na pomniku Mikołaja Kopernika. O czynie tym było głośno w całej Europie. Gubernator Fischer kazał za karę rozebrać pomnik Kilińskiego, którego przewieziono do Muzeum Narodowego, wtedy Alek napisał na murze obok muzeum „Ludu Warszawy – jam tu! Jan Kiliński”. Po kilku dniach aresztowano matkę Alka a on musiał opuścić miasto i ukrywać się na wsi u swojej narzeczonej Basi.streszczenie kamienie na szaniec kamińskiego

10. Podczas kolejnej akcji chłopcy mieli za zadanie rozpowszechniać symbol Polski Walczącej. W listopadzie 1942 armia niemiecka ponosiła klęski w starciu z wojskami sowieckimi. Przez to Komenda Sił Zbrojnych w Kraju postanowiła zwiększyć akcję dywersyjną. Drużyna „Buków” została wcielona do Grup Szturmowych i mieli odbyć ćwiczenia z bronią. Pierwszym zadaniem Zośki i Rudego było podłożenie pod tory kolejowe materiałów wybuchowych, co zakończyło się powodzeniem.

11. W 1943 Alek został zatrzymany podczas łapanki, jednak udało mu się uciec z transportu do obozu. Na przełomie 1942 i 1943 chłopcy z Grup Szturmowych mieli za zadanie rozbrajać Niemców, podczas jednej z akcji, Rudy ze swoją drużyną zabiło oficera SS.

12. Drużyna wzięła udział w ewakuacji mieszkania na Brackiej, podczas niej pojawili się policjanci, którzy zaczęli strzelać. W wyniku strzelaniny Rudy został ranny w nogę. Zośka zauważył, że lekarz, który go opatruje jest na liście agentów gestapo, szybko więc ewakuowano chłopaka z mieszkania.

13. W marcu 1943 gestapo aresztowało Heńka, kolegę Rudego, który zdradził jego nazwisko i adres. Tej samej nocy Rudy i jego ojciec zostali aresztowani. Rudy mimo bicia i torturowania nie zdradził żadnego nazwiska.

14. Kiedy Rudego przewożono z Szucha na Pawiak, Szare Szeregi miały przeprowadzić akcję odbicia kolegi. W czasie akcji udało się odbić Rudego z innymi więźniami i z Zośką odjechał na Mokotów. Jednak w trakcie strzelaniny Alka raniono w brzuch. Chłopcy skryli się w kamienicy i Alek ostatkiem sił rzucił granat w kierunku Niemców. Następnie koledzy pomogli Alkowi dostać się do mieszkania i tam przeprowadzono operację. Tymczasem Rudy leżał w mieszkaniu na Mokotowie.

15. Rudy i Alek zmarli tego samego dnia. Przed śmiercią Rudy poprosił jeszcze Czarnego Jasia o wyrecytowanie wiersza „Testament mój” Juliusza Słowackiego. Koledzy bardzo przeżyli ich śmierć. Po miesiącu wydano wyroki śmierci na gestapowców, którzy torturowali Rudego.

16. Zośka był w słabym stanie psychicznym i wolał spędzać czas w samotności. Koledzy namawiali go, by spisał swoje wspomnienia i udał się na wieś do ojca i siostry. Zośka posłuchał ich rad i swój pamiętnik zatytułował „Kamienie rzucane na szaniec”. Po tym jego stan zaczął się poprawiać, rozmawiał sporo z siostrą o tragicznych wydarzeniach.

17. Po powrocie do Warszawy wziął udział w mszy świętej za dusze Alka i Rudego. Komenda Główna Sił Zbrojnych w Kraju odznaczyła zmarłych Krzyżem Virtuti Militari.

18. Zośka miał zarządzać akcją odbicia więźniów, których przywożono do obozu w Oświęcimiu. Atak na pociąg miał odbyć się w Celestynowie. Akcja się udała i więźniowie mogli powrócić do Warszawy.

19. Latem 1943 Zośka ze swoją grupą miał wysadzić most pod Czarnocinem. Niestety w trakcie akcji kilku chłopców zostało złapanych przez Niemców i zastrzelonych. Reszta grupa nie zdołała wysadzić całego mostu, tylko uszkodzić kilka przęseł. Samochód Felka Pendelskiego, Andrzeja Zawadowskiego i Maćka w drodze powrotnej się popsuł, kiedy chłopcy szli pieszo, niemiecki patrol ich znalazł i zaczął strzelać. Ze strzelaniny przeżył jedynie Maciek.

20. W Warszawie Zośka szedł z panem Jankiem na cmentarz. Zostali oni zatrzymani przez niemiecki patrol. Oficer znalazł w kwiatach kartkę z danymi do fałszywej karty rozpoznawczej, przez co Zośka został aresztowany. Kiedy chłopak został sam na posterunku, zdołał połknąć obciążającą go kartkę i po tygodniu opuścił więzienie. Po tym wydarzeniu zorganizował kółka samokształceniowe, angażując nauczycieli ze swojego gimnazjum.

21. W połowie sierpnia kierownictwo nakazało likwidować sieć posterunków żandarmerii na granicy Generalnej Guberni. Zośka ze swoim oddziałem miał zaatakować posterunek we wsi Sieczychy. Niestety podczas akcji Zośka został śmiertelnie postrzelony.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

CommentLuv badge
Kategorie
Copyrights © 2015-2016 SUZETTE. All Rights Reserved.