„Klechdy domowe” to zbiór baśni i legend z różnych regionów polski. W zbiorze autorstwa Hanny Kostyrko znajdują się takie utwory jak Twardowski, podanie o Popielu i wiele innych. 

Streszczenie wybranych utworów ze zbioru „Klechdy domowe”

„Podanie o Lechu”

Trzej bracia – Lech, Czech i Rus, wędrowali w poszukiwaniu miejsca do osiedlenia. Lech dotarł na północ, gdzie znalazł żyzne ziemie i piękne okolice. Założył gród nazwany Gnieznem. W jego pobliżu zobaczył tez gniazdo orła, którego wybrał sobie na swój znak wojenny.

„Podanie o Popielu”

Nad jeziorem Gopło, w grodzie Kruszwica, rządził książę Popiel. Był to władca groźny i surowy, a jego żona Niemka namawiała go by rządził w ten sposób, gdyż tak rządzą książęta w Niemczech. Popiel chciał coraz większej władzy i nie pozwalał zwoływać wieców, na których z kmieciami mieli podejmować decyzje. Kmieciowie więc wypowiedzieli Popielowi posłuszeństwo. Popiel wyprawił więc ucztę, na której żona zatruła miód i wino. Trupy kmieciów wrzucono do jeziora Gopło, jednak z ciał wylęgły się myszy, które zagryzły Popiela w wieży.

„Piast”

W Kruszwicy rządził Popiel, a jednym z jego poddanych był kołodziej Piast. Najstarszy syn Piasta kończył 7 lat i miały się odbyć postrzyżyny i z tej okazji uroczystość dla sąsiadów i rodziny. Kiedy wszyscy usiedli do uczty, przybyli wędrowcy do domu Piasta. Ten zaprosił ich do ucztowania, jeden z nich nadał chłopcu imię Ziemowit. Następnego dnia w Kruszwicy rozniosła się wieść, że mieszkańcy szukają nowego władcy. Wszyscy zmierzali do grodu, odwiedzając Piasta i stołując się u niego. Piast przyjmował gości, jednak zaczął się martwić, że jego zapasy się kończą. Na to jego żona Rzepicha powiedziała mu, że mają pełną spiżarnię i nic z niej nie ubywa. Goście chwalili kołodzieja Piasta za gospodarność i zdecydowali, że to on powinien zostać władcą Kruszwicy. Piast mówił, że niekończące się zapasy to zasługa tajemniczych gości, których zesłał Bóg. Wkrótce Piast stał się władcą Kruszwicy i rządził mądrze i sprawiedliwie.

„Wiano świętej Kingi”

Bolesław Wstydliwy był dobrym władcą i starał się o rękę Kingi, córki króla węgierskiego. Król przyjął dobrze Bolesława, oddał mu córkę i dary w postaci srebra i złota. Królewna Kinga poprosiła ojca o górę solną zamiast tych skarbów. Król zgodził się na to. Kiedy przyjechali do kraju, Kinga poszła do miejsca, gdzie wydobywano sól i wrzuciła tam zaręczynowy pierścień. Po weselu Kinga i Bolesław przyjechali do Wieliczki i królowa kazała wykopać głęboką studnię, w której wykopano kamień solny z pierścieniem zaręczynowym Kingi. W ten sposób powstała tam kopalnia soli w Wieliczce.

„Złota kaczka”

 Lutek był biednym szewcem i mieszkał w Warszawie. Usłyszał że w podziemiach zamku Ordynackiego w noc świętojańską ukazuje się zaklęta królewna i rozdaje złoto, szewczyk postanowił to sprawdzić. Udał się do lochów i w jeziorku spotkał tam złotą kaczkę. Ta dała mu sto dukatów i powiedziała, że jeśli w ciągu dnia wyda to na siebie, to będzie bogaty. Szewczyk kupił sobie piękne ubranie, najadł się i poszedł do teatru, jednak wydał tylko 10 dukatów i nie widział co zrobić z resztą pieniędzy. Na ulicy spotkał żołnierza z wieloma orderami, który żebrał. Lutek dał mu resztę pieniędzy. Wtedy pokazała mu się kaczka i powiedziała, że nie dotrzymał umowy i niestety nie będzie bogaty. Szewczyk się tym nie przejął, żył sobie dalej, został majstrem, ożenił się i żył szczęśliwie przez wiele lat.

„Zegar z Mariackiego Kościele”

W Gdańsku w kościele mariackim był zegar astronomiczny, który miał magiczną właściwość odmierzania daty i godziny śmierci osoby, która go o to spytała. Na początku jedynie duchowni o tym wiedzieli, wkrótce wieść się rozeszła i coraz więcej ludzi pytało się o datę swojej śmierci. W końcu władze postanowiły opanować sytuację i popsuły zegar, od tego czasu ten, kto próbuje go uruchomić, zaczyna mieć pecha i dotykają go nieszczęścia.