Powieść poetycka „Giaur” George’a Byrona wydana została w 1813 roku. Utwór jest inspirowany tematyką orientu, akcja dzieje się w Grecji, która znajduje się pod tureckim panowaniem. Byron w utworze wzywa naród grecki, by walczył o swoją niepodległość. Głównym bohaterem jest tytułowy Giaur, który przeżywa nieszczęśliwą miłość do nałożnicy Hassana, która zostaje przez niego zabita za niewierność. Giaur mocno przeżywa utraconą miłość, która była dla niego sensem życia i przechodzi wewnętrzną przemianę. 

Giaur jest buntownikiem – zbuntował się przeciwko muzułmańskim prawom: wdał się w zakazany związek z nałożnicą baszy Hassana, sprzeciwia się prawu zabicia niewiernej kobiety i mści się  na nim. Giaur po utraceniu miłości jest samotnikiem, który ukrywa się w klasztorze. 

Streszczenie fabuły

1. Człowiek niszczy piękną naturę, jest barbarzyńcą w świecie przyrody. Po skalistym zboczu wyspy pędzi Giaur na koniu. Jest on zaniepokojony, cierpienie wyryło się na jego twarzy. W utworze jest również odezwa do Greków, by walczyli o wolność swojej ojczyzny.

2. Hassan jest niespokojny i zrozpaczony po tym, że jego branka Leila go zdradziła. Kiedy Hassan dowiaduje się o zdradzie Leili, zgodnie z muzułmańskim obyczajem zabija ją poprzez utopienie. Po pewnym czasie oddział Hassana zostaje napadnięty przez ludzi Giaura i muzułmanin zostaje zabity.

3. Zabicie Hassana jest zemstą Giaura za to, że muzułmanin utopił niewierną żonę.

4. Posłaniec przybywa do matki Hassana i mówi jej o śmierci syna. Mówi on o śmierci Hassana z dala od ojczyzny i o tym, że dusza Giaura będzie przeklęta.

5. Minęło sześć lat, Giaur jest w klasztorze. Nie składa ślubów, chce odpokutować swoje grzechy i izoluje się od ludzi. Jednak Giaur ciągle nie może zapomnieć o swojej nieszczęśliwej miłości, wspomina Leilę i nie może pogodzić się z tym, jak zginęła.

6. Giaur spowiada się kapłanowi, mówi że w młodości intensywnie żył, ucztował, bawił się i walczył. Pcha, uczuciowość i burzliwa natura pchały go zawsze do działania, przez co nie zaznał on nudy. Opowiada on mnichowi historię swojej miłości do Leili. Obecnie Giaur zmienił się i nie ma w sobie żadnych namiętności. Żałuje, że zabił Hassana i obwinia się o śmierć Leili. Giaur mówi o tym, że miłość napędza do życia, dzięki niej człowiek ma wolę przetrwania i uczucie to wyznacza mu sens życia. Z kolei kiedy człowiekowi zabraknie miłości, traci on sens życia, odchodzi od zmysłów, żyje w ciągłym niepokoju. Giaur umiera, wierząc że po śmierci spotka ukochaną w niebie.