Jedną z ważniejszych postaci dla polskiej literatury jest Stanisław Wyspiański. Nie tylko w literaturze zostawił swój ślad, ale był także uzdolnionym twórcą dzieł plastycznych. Biografia Stanisława Wyspiańskiego pełna jest ciekawych wątków i wydarzeń charakterystycznych dla artystycznej bohemy epoki literackiej Młodej Polski.

Nie tylko literatura

Stanisław Wyspiański już od początku swojej edukacji przejawiał zainteresowania wieloma dziedzinami sztuki. Studiował w Krakowie na wydziale filozoficznych, ale rozpoczął także studia malarskie w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Jan Matejko, który był ówczesnym dyrektorem tej szkoły, zaproponował mu współpracę w wykonaniu polichromii w Kościele Mariackim. Po tym okresie Wyspiańskiego coraz bardziej pociągała literatura, a konkretniej dramat. Inspirował się tragedią antyczną, utworami Szekspira, co można odnaleźć w jego dziełach literackich. Wyspiański łączył swoje zamiłowanie do teatru, literatury i sztuk plastycznych w jedno. Wizję teatru idealnego przedstawił w „Hamlecie”, który miał stać się archetypem nowego, lepszego teatru.

Najważniejsze dzieła literackie Wyspiańskiego

 „Wesele” choć jest najsłynniejszym dziełem literackim Wyspiańskiego, to jest jednym z dramatów o tematyce narodowowyzwoleńczej w jego literaturze. Książka ta jest pomieszaniem rzeczywistości i fantastyki, bohaterów rzeczywistych i fikcyjnych. „Wesele” obrazuje wieszcza mającego misję wyrwać uśpiony naród,  by poderwać go do walki o wolność. Inne dzieła literackie Wyspiańskiego, takie jak „Wyzwolenie”, „Achileis”, „Noc listopadowa”, „Akropolis” i „Powrót Odysa”, także wpisują się w styl swojej epoki literackiej. Charakterystyczne dla Młodej Polski jest operowanie symbolizmem, ekspresjonizmem i nawiązaniem do antycznych i romantycznych epok literackich.