Adam Asnyk zaliczany jest do poetów pozytywistycznych. W swoich utworach propagował postulaty pracy u podstaw oraz postawy patriotycznej. W jego twórczości można znaleźć liczne sonety, wiersze oraz utwory dramatyczne.
Opracowanie wybranych wierszy A. Asnyka
Do młodych
Utwór ten jest nazywany manifestem pozytywistów i mówi on o wyzwaniach dla przyszłego pokolenia. W wierszu poeta wzywa młode pokolenie, by dążyli w życiu do realizacji koncepcji postępu, rozwoju i byli wierni naukowym metodom poznawania świata. Asnyk tym samym nawiązuje do filozofii Augusta Comte’a i jego wiary w postęp dziejowy dzięki rozwojowi myśli. Poeta jednocześnie ostrzega przed pozorną wiedzą, różnego rodzaju wierzeniami i mitami, które przeszkadzają w rozwoju nauki.Wzywa też młode pokolenie, by szanowali osiągnięcia romantyków oraz myślicieli oświecenia, gdyż ich dzieła należą do tradycji, którą należy szanować. Asnyk przypomina im, że podobnie jak każde pokolenie, oni także będą sądzeni i rozliczani ze swoich dokonań. Dlatego powinni starać się korzystać z dorobku poprzednich pokoleń i wzbogacając go swoimi dokonaniami.
Między nami nic nie było
Jest to wiersz miłosny, pełen rozgoryczenia i smutku spowodowanymi rozstaniem z ukochaną osobą. Na kształt utworu miały wpływ osobiste wydarzenia w życiu poety, kiedy to teściowie zniszczyli jego związek z Anielą Grudzińską. W wierszu podmiot liryczny przedstawia miłość platoniczną, która jest jednak niezwykle silna. W pierwszych trzech wersach poeta wspomina, że nic między nimi nie było i nic nie łączyło go z ukochaną. Jednak dalsza część wiersza jest antytezą tego stwierdzenia i poeta wymienia, że nic nie było oprócz wspólnych marzeń, spacerów po łąkach i lasach, w których obserwowali i zachwycali się przyrodą.
Limba
Głównym bohaterem utworu jest limba, drzewo które symbolizuje wyróżniającą się i wybitną jednostkę, która jest jednak niedoceniana przez otoczenie. Limba mimo przeciwności i niesprzyjających warunków wyrasta ponad inne drzewa i patrzy na nie z pogardą. Choć jest ona osamotniona, to ma poczucie swojej wyjątkowości i nie zamierza dopasować się do otoczenia. Taka postawa zbliża Asnyka do romantycznego postrzegania jednostki wybitnej.
