„Baśnie” autorstwa Wilhelma Karla i Jacoba Ludwiga Karla Grimm należą do jednych z najbardziej znanych adaptacji mitów i opowieści ludowych. Bracia opracowali i spisali baśnie w XIX wieku.
Opracowanie lektury – najważniejsze informacje
– „Baśnie” zostały opublikowane w dwóch tomach, pierwszy wydany w 1812 a kolejny w 1815 roku.
– Za życia braci Grimm ukazało się siedem wydań baśni, kolejne tomy były nieraz poszerzane o nowe utwory.
– Oryginał baśni braci Grimm, „Rękopis Kasselski”, został wpisany na Światową Listę Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
– Pierwsze wydanie baśni w Polsce ukazało się w 1895.
– Bracia Grimm w swoich baśniach odwzorowywali najbardziej znane motywy baśniowe i legendy ludowe, popularne na terenach zachodniej Europy. Z tego powodu można znaleźć te same motywy u innego bajkopisarza, Charlesa Perraulta. Jednak w baśniach braci Grimm charakterystyczne jest okrucieństwo postaci i świata przedstawionego.
– Mimo dość ponurych adaptacji baśni, w utworach tych zawsze dobro zwycięża zło.
– Baśnie braci Grimm należą do jednych z najczęściej adaptowanych w filmie, muzyce czy teatrze. Nie brakuje również odwołań w literaturze czy malarstwie do ich baśni.
Streszczenie wybranych utworów z tomu „Baśnie”
1. O wilku i siedmiu koźlątkach
Koza miała siedem dzieci. Pewnego dnia wybrała się do lasu, wcześniej jednak ostrzegła dzieci by strzegły się wilka. Kiedy matka wyszła z domu, do drzwi rozległo się pukanie. Koźlątka usłyszały głos „Otwórzcie dzieci kochane. To ja wasza matka”, ale dzieci rozpoznały wilka i nie otworzyły drzwi. Następnie wilk ponowił próbę po zjedzeniu kredy, dzięki czemu jego głos stał się miękki. Jednak koźlątka kazały wystawić łapę w oknie. Wilk zawrócił do młynarza i zażądał pobielenia łapy. Młynarz nie chciał spełnić jego prośby, jednak wilk zagroził mu zjedzeniem. Wilk wrócił więc, poprosił o wpuszczenie i wystawił białą łapę przez okno. Wtedy koźlątka uwierzyły mu i wpuściły go, a ten je zjadł w całości. Jedynie najmłodsze koźlątko zdołało się schować w zegarze. Kiedy matka wróciła, koźlątko opowiedziało jej o tragedii. Matka z koźlątkiem ruszyła na poszukiwania wilka. Znalazły go śpiącego na łące. Widać było, że w brzuchu mu się coś rusza. Matka wzięła nóż, igły i nici, rozcięła brzuch wilka i wyciągnęła swoje dzieci a następnie wpakowała na ich miejsce kamienie. Kiedy wilk się obudził, chciał się napić wody ze studni. Jednak kiedy się nachylił, przez ciężar kamieni wpadł do studni i się w niej utopił.
2. Jaś i Małgosia
Dzieci mieszkały z ojcem drwalem na skraju lasu. Ojciec ożenił się powtórnie i macocha nie lubiła dzieci. Kiedy nastał głód, macocha namówiła męża, by porzucił dzieci w lesie. Po długich namowach, drwal uległ żonie i ruszyli szukać gałązek, a następnie mieli się schować. Jednak Jaś podsłuchał ich rozmowę i oznaczał drogę kamykami, dzięki czemu trafili do domu. Ojciec ucieszył się, jednak macocha nadal chciała się ich pozbyć. Kiedy ponownie ruszyli, by ich zostawić, Jaś tym razem oznaczał drogę okruszkami. Potem okazało się jednak, że ptaki zjadły okruszki. Dzieci błądziły po lesie trzy dni, w końcu znalazły chatkę zbudowaną z ciastek, cukru i chleba. Jako, że były bardzo głodne, postanowiły je jeść. Wtedy pojawiła się staruszka, która zaprosiła ich do środka. Okazała się ona czarownicą, która zaplanowała zjeść Jasia i Małgosię. Przez kolejne dni dzieci dostawały dużo jedzenia, by przytyć. Czarownica sprawdzała palec Jasia, czy jest on dość tłusty. Jednak Jaś, by się uratować, zamiast palca pokazywał kostkę. Czarownicy po pewnym czasie i tak skończyła się cierpliwość, kazała więc Małgosi rozpalić w piecu. Ta jednak się wymigiwała, że nie umie tego zrobić. Kiedy czarownica wsadziła głowę do pieca, by jej pokazać, Małgosia ją pchnęła i zamknęła piec. Czarownica się spaliła, dzieci postanowiły wziąć skarby z chatki i wrócić do domu. Po drodze Jaś i Małgosia spotkali gadającą kaczkę, która pomogła m przeprawić się przez rzekę. W końcu odnaleźli drogę do domu. Na miejscu okazało się, że macocha nie żyje a ojciec jest smutny, że zostawił dzieci w lesie, dlatego bardzo się ucieszył z ich powrotu.
3. Muzykanci z Bremy
Pewnego dnia cztery zwierzęta gospodarskie postanowiły uciec ze swojego domu. Osioł, gdyż się zestarzał i nie miał sił pracować, stał się więc bezużyteczny dla gospodarza. Psa myśliwskiego również miano zabić. Kot na starość nie chciał łapać myszy i właścicielka chciała go utopić. Kogut miał być zjedzony przez właścicieli, więc też postanowił dołączyć do innych zwierząt. Zwierzęta szły i szukały nowego domu. Po wielu dniach znalazły chatkę, w której byli rozbójnicy. Na osła wszedł pies, na psa kot a na kota kogut. Wszystkie zwierzęta zaczęły wydawać odgłosy a następnie wpadły do chaty. Rozbójnicy przestraszyli się i uciekli a zwierzęta mogły zamieszkać w chacie.
